Ja pier.dolę

Nie wiem, jak długo można jeszcze przepraszać. Nie mam pojęcia.

Dogadałam się z Areczkiem, całkiem fajnie mi się z nim gada. Inaczej niż na codzień.

Jest mi bez niej źle >.< To znaczy, nigdy nie spędzałyśmy ze sobą jakoś szczególnie dużo czasu czy coś, wpadała do mnie raz na "ruski rok", ja do niej też, ale to starczyło.

Uniosłam się emocjami, a na nią nie wolno krzyczeć. Wiem o tym, na codzień zwracam się do niej spokojnie, ale wtedy mnie poniosło, po prostu. Każdemu się zdarza. To był ostatni raz, wiem o tym, bo uczę się na błędach.

Jeśli prośby nie podziałają, to pójdę i skopię jej ten szczuplutki tyłek.

W życiu nie myślałam, że można się do kogoś tak szybko przyzwyczaić. Ktoś sobie jest i jest i nagle go nie ma, wkurwiające jak cholera.

Głupia cipa ze mnie.

Przy okazji, zdjęcie z Lubniewic. Ptaszek sobie na pomoście siedział, to zrobiłam mu kilka zdjęć.