Utracone dawne zycie 3.

Zdjęcie Patrycja.

Opowiadanie ;&nbs ; www.photoblog.pl/whatiswrongwithme

http://www.youtube.com/watch?v=-IUSZyjiYuY

ROZDZIAŁ TRZECI.   

 Weronika dzięki wypadkowi odzyskala najlepszą przyjaciółkę. Sama nie wierzyła w to że tamta Ona porzuciła najlepszą przyjaciółkę dla pustych lasek, i sama stała się taką lalką barbi. Teraz już taka nie byłam. Czuła się dobrze w swojej skórze. 

  Tego samego dnia co poznała na nowo Edytę, ktoś podszedł do niej i przytulił ją od tyłu. Odwróciła się szybko, i uderzyła Pawła w twarz z liścia. Zabolało go, aż jęknął. 

   - Kochanie co jest? Za co? 

   - A to my się znamy?

   - Ochh przepraszam, zapomniałem że straciłaś pamięć. Jestem Paweł, twój chłopak. 

   - Weronika, ale to już pewnie wiesz. - Spojrzała mu w oczy, i znowu się zakochała. Ale czy jego kłamstwo nie wyjdzie na jaw? Czy wszystko skończy się dobrze? Czy ten związek ma jeszcze jakiekolwiek szanse?

   - Tak.

   - Przepraszam za moją reakcję, no ale wiesz, nie znam Cię. No przynajmniej ta ja którą teraz jestem. 

   - Nie ma sprawy. 

   - Oo gołąbeczki.  Jak tam? - Podeszła do nich Edyta. I rozpoczęła rozmowę. Potem dziewczyny udały się na historię a Paweł miał godzine wolną. 

   - Stary co ty wyprawiasz? Co jeśli to wszystko się wyda? Ona Cię znienawidzi.

   - Ojj nie wyda się, przecież wiesz tylko ty i ja. Sam się nie wygadam, no chyba że ty polecisz do niej i wszystko opowiesz.

   - No coś ty? Nie, przecież jesteśmy przyjaciółmi. 

   Od tego czasu Paweł i Weronika zaczęli spędzac ze sobą dużooo czasu. A każdą wolną chwlę która jej pozostawałą poświęcała Edycie. Bardzo chciała wynagrodzić jej te stracone lata. 

CDN