niedziela

Znowu nie mogę spać nie wiem która to już noc z kolei. Już od dłuższego czasu miewam problemy z snem ale teraz tylko się pogłębiają ale chyba nie mogę powiedzieć że cierpię na bezsenność czasem udaje mi się zasnąć przeważnie jest tak że padam ze zmęczenia. Prawda jest taka że boję się spać. Ciężko jest mi określić kiedy to się zaczęło czytając moje wcześniejsze wpisy wychodzi na to że od zeszłorocznych wakacji może to dziwne ale wcześniej nic nie zauważyłam czasem wybudzałam się w środku nocy albo wstawałam godzinę przed budzikiem. Podejrzewam że może być to uwarunkowane moim ciągłym napięciem lękami strachem  nie ma dnia żebym się nie bała ciągle atakują mnie natrętne myśli których nijak nie potrafię się pozbyć. Przez ostatnie dwa lata sporo wydarzyło się w moim życiu mimo tak młodego wieku tak wiem ciężko w to uwierzyć. Wiem że nie mogę szukać wsparcia u najbliższych mam na myśli rodziców. Wielokrotnie słyszę z ust własnego ojca jakim to jestem nieudacznikiem że najlepiej byłoby gdybym się już wyniosła z domu no tak ma rację po co komu ktoś taki jak ja.. Czasem boję się samej siebie nie wiem co zrobię w danym momencie o czym pomyślę i kiedy przyjdzie kolejny atak ta ciągła niepewność. Boję się kontaktów z ludźmi aż ciężko w to uwierzyć przecież zawsze wszyscy mówili jaka to jestem wygadana i jak łatwo wchodzę w kontakty z nieznajomymi niestety ta umiejętność we mnie wygasła czasem się jeszcze uśmiecham stać mnie na szczery śmiech przy mojej kochanej M ale to tak rzadko się zdarza. Jest mi ciężko określić samą siebie powiedzieć co tak naprawdę czuję czego oczekuję od życia. Marzy mi się moje własne mieszkanie w wysokim wieżowcu na 7 8 lub 9 piętrze z małym balkonem na którym będą kolorowe kwiaty z przytulną kuchnią w której na środku będzie stał duży stół z czterema krzesłami konieczny jest też ekspres do kawy przytulną sypialnią w której będzie duże wygodne łóżko w którym będę mogła się kochać z mężczyzną mojego życia..