Cóż to za mikołaj? :) Trochę taki niewiarygodny, ale najważniejsze, że PatLyk uwierzył ;)

Kupa śmiechu przy tym więc było dobrze ;d

Święta, święta i po świętach. Standardowy tekst. W tym roku to w ogóle nie poczułam magii świąt. Co za ironia losu, że śnieg roztopił się akurat na wigilię o.O Pamiętam ubiegłe święta. Było całkiem inaczej tyle się zmieniło przez ten rok, tak wiele zrozumiałam i dostałam chyba kopa w dupę. Z jednej strony źle (wiadomo), a z drugiej zaś dobrze. Przecież wszystko co wydarzy się w naszym życiu uczy nas czegoś nowego, prawda? Dużymi krokami zbliża się nowy rok. Zastanawia mnie jaki on będzie, chyba jak każdego. Jednak w tym roku się to u mnie nasiliło. Na siłę chcę zawrócić kijem rzekę, ale doskonale wiem, że nic nie zrobię, niczego nie zmienię. Muszę w końcu zrozumieć. Tak mi podpowiada rozum, ale w głębi duszy mam cichą nadzieję, że jest jeszcze malutka szansa...Nie chcę chyba tego 2012 roku. Będzie on przerażający. A jeśli zmieni mi życie o 180 stopni? Nie zgodziłam się na to przecież. Myślę nad tym cały czas. Jak jem, słucham muzyki, jak z kimś rozmawiam to nadal błądzę myślami wokół jednego tematu. Chodzę rozkojarzona, nic nie pamiętam, nic nie rozumiem, milion razy pytam się o jedno. Wszystko przez to!! Czasem najmniejsza bzdura wyprowadza mnie z równowagi. Nie bez powodu ryczałam pzrezz niektóre życzenia. Nawet teraz kiedy tu piszę o tym, mam gule w gardle, załzawione oczy, a w myśli nabijam się sama z siebie....-.-  Pierwszy raz w życiu nie umiałam złożyć rodzicom życzeń. Pierwszy raz! Najgorsze uczucie świata. Nie mówię, że będzie źle. Pewnie będzie dobrze, ale wiem jedno szybko się tego nie nauczę.