Wodniczka (Acrocephalus paludicola) - gatunek niewielkiego ptaka wędrownego z rodziny trzciniaków.

Cechy gatunku 

Obie płci ubarwione jednakowo. Podobna do roketniczki, lecz przez środek głowy biegnie biały pasek otoczony z obydwu stron paskami w kolorze czarnym. Przez górną część oka przebiega biała brew. Wierzch ciała brązowy, ale w porównaniu do rokitniczki ma odcień bardziej piaskowy i ciemniejsze, intensywne kreskowanie, podkreślone jaśniejszymi pasami. Kuper rdzawy, brązowo kreskowany. Spód ciała jasny, na piersi i po bokach drobno kreskowany.

Wymiary średnie

długość ciała 13 cm

rozpiętość skrzydeł 19 cm

masa ciała 12 g

Biotop

Wymagania siedliskowe bardzo wysokie. Zamieszkuje żyzne torfiwiska, podmokłe, rozległe łąki porośnięte turzycą z nielicznymi krzewami, oraz rozlewiska nie głębsze niż 10-15 cm.

Gniazdo

Podobne wielkością i usytuowaniem do gniazda roketniczki doskonale ukryte wśród roślinności, zawsze kilkadziesiąt centymetrów ponad powierzchnią gruntu lub wody. Samce są poligamityczne  i w ogóle nie zajmują się potomstwem, dlatego też niektóre z nich opuszczają tereny lęgowe już na początku lipca.

Pożywienie

Wyłącznie drobne owady.

Ochrona

Na terenie Polski gatunek ten jest objęty zcisłą ochrona gatunkową. Polska jest sygnatariuszem europejskiego porozumienia w sprawie ochrony wodniczki, podpisanego w lipcu 2004 roku. Projekt pod nazwą Ochrona wodniczki Acrocephalus paludicola w Polsce i Niemczech będzie trwał od 2005 do 2010 roku i pochłonie kwotę 5,4 mln euro, z czego 75 proc. sfinansuje unijny fundusz LIFE-Nature (ochrona unikatowych siedlisk ptaków, płazów i wodnych ssaków oraz odbudowy transkontynentalnych szlaków migracji zwierząt). Realizacją polskiej części planu ochrony zajmuje się (wraz z partnerami)Ogólnopolskie towarzystwo ochtony ptaków.Jego działania obejmują:

Zdjęcie udostępnione z http://www.photoblog.pl/zebonka

Ten pb bierze udział w konkursie na najlepszy pb 2010.

Zamiast komentarza ZAGŁOSUJ  na ten pb