Bernikla kanadyjska (Branta canadensis) duży ptak wodny z rodziny kaczkowatych.
Czasem gatunek dzieli się na dwa osobne gatunki.
WEuropiehodowana w parkach i ogrodach jako ptak ozdobny. Uciekinierzy z niewoli utworzyli populacje na Wyspach Bretyjsckich, Skandynawi oraz Europie Zachodniej i naRugii, być może również na Sardyni i Islandi. Są to mieszańce z przewagą B. canadensis canadensis. NaNowej Zelandiwprowadzono mieszańce z przewagą B. canadensis maxima. Bernikla kanadyjska uznawana jest za jeden ze 100 najgroźniejszych gatunków obcych w Europie. Stale rozszerza tu swój zasięg, konkurując z rodzimymi, europejskimi gatunkami gęsi. Potrafi się z nimi krzyżować, zwłaszcza z gęgawą Anser anser. W Polsce od kilkunastu lat corocznie obserwowane są zimujące bernikle, włącznie z dużym stadem na Zalewie Wiślanym. Część tych bernikli to uciekinierzy z ogrodów zoologicznych i prywatnych hodowli. W 2005 r. potwierdzono pierwszy udany lęg w Gdańsku. W 2007 r. w różnych częściach Gdańska do lęgów przystąpiły już 4 pary bernikli które wyprowadziły 15 młodych. Mimo, że ptaki odławiano i zatrzymywano w ogrodzie zoologicznym, nie zapobiegło to dalszemu wzrostowi liczebności tamtejszej populacji. W 2008 roku gniazdowanie tego gatunku stwierdzono nad Jeziorem Somińskim w powiecie chojnickim oraz ponownie w Gdańsku. Co więcej, nad Jeziorem Somińskim był to najprawdopodobniej lęg mieszany z rodzimą gęgawą Anser anser.Fakty te potwierdzają, że w naszym kraju trwa szybka inwazja tego gatunku, co może zagrozić gatunkom rodzimym.
Cechy gatunku Brakdymorfizy pułciowego Głowa i szyja czarne, policzki i podgardle białe. Wierzch, boki i pierś brązowe z drobnymi białymi prążkami, pierś jaśniejsza. Podogonie białe, ogon, dziób i nogi czarne.
Wymiary średnie
Zdjecie udostępnione z http://www.photoblog.pl/hamlin
Ten pb bierze udział w konkursie na najlepszy pb 2010.
Zamiast komentarza ZAGŁOSUJ na ten pb