Życie zabija systematycznie.

'Oddałbym wszystko żeby móc cofnąć czas,
I pragnę umrzeć wiedząc, że zacznę jeszcze raz.
Jak głaz bez sumienia skupiony na swym smutku
Próbowałem budować domy, -  ale bez skutku.

Dalej powolutku i coraz bliżej okna,
Ono odbija twarz co zdaje się być tak okropna,
No to teraz masz,- dla reszty świata nie istotna,
Pochopna decyzja, a podłoga zamokła..

Od łez.., i znów użalam się nad sobą...

(...)

Może wielu rzeczy nie wiem, mało mam do powiedzenia.
Jednego jestem pewien - umiem siebie oceniać.
I wyciągać wnioski, odpowiednie konsekwencje,
W książce skarg i zażaleń wpisów jest coraz wiecej.

Czasem to tak bardzo dusi, że nie umiem oddychać,
Chciałbym sam siebie odczytać, a litery zwykły znikać,
I zostawiać po sobie ślady jak ostre ostrze,
Przestałem się szanować, tyle z tego wyniosłem...'

Kurwa, ile jeszcze..?

CISZA