27.02.2014

Dałaś mi piękne chwile i przez nie dalej błądzę, potem był ich duży brak i nieprzespane noce, i strach, nie chciałem w ramionach żadnych innych być, i nie minął miesiąc, gadamy jak gdyby nigdy nic, czy to pic, tyle pytań wciąż świeżych, Ty nie masz czasu się spotkać, ja znów nie wiem czy Ci wierzyć, choć nie znam Twoich intencji, czuję się zmieszany, to czuję radość i ulgę, kiedy rozmawiamy, znów nie śpię, bo z Tobą piszę, jak nie pisze to też nie śpię, bo albo o Tobie myślę, albo widzę Ciebie we śnie, wiem, że się stęskniłaś, ja też się stęskniłem jak Ty, i dalej chyba tęsknię, kiedy nie gadamy dwa dni, może powinienem przerwać ten wątek, mam olać tęsknotę, czy olać rozsądek.. DZISIAJ OLEWAM TĘSKNOTĘ I PRÓBUJĘ SIĘ POZBIERAĆ, TAK JAK TY OLAŁAŚ MNIE I OBOJĘTNE CI TO TERAZ...

o tak.