18

Jestem zwycięzcą? Nie. Nie, na pewno nie...

Od ostatniego mojego wpisu zmieniło się tak wiele...

Skończyły się dobre dni, skończył się związek, który miał być ,,na zawsze", skończyło się to, na czym mi zależało.

Mało kto z mojego otoczenia jest teraz szczęśliwy a ja...nie potrafię pomóc. Albo nie wiem, jak, albo ta pomoc jest odtrącana, albo brak mi na to sił.  

Potrzebuję czasu...

Siebie jakoś odbuduję, wierzę w to. Ale wiara to może być za mało, gdy zrównam to z uczuciem, jakie mnie ogarnia, gdy myslę o niektórych sprawach, gdy coś sobie uświadamiam, gdy go widzę...

Nie jest łatwo, teraz to wiem. A kiedyś z takim luzem naśmiewałyśmy się z tych wszystkich "Hot13", dla których jakieś niepowodzenia były końcem świata :D Byćmoże niektóre z nich naprawdę cierpiały...

Wydawać by się mogło, że już jest ok, że mi wcale tak nie zależało, skoro tak szybko ,,zapomniałam". Niestety - nie zapomniałam, co gorsza, nadal nie potrafię nienawidzić. 

Czy warto było? 
Nie odpowiem jednoznacznie, ale wydaje mi się, że tak :) 
Wszystko się kiedyś kończy, czyż nie? ;)
Sęk w tym, by skończyło się dobrze. A przecież było dobrze. 

To chyba moja najcudowniejsza historia z życia, było fajnie :)

A teraz czekamy, aż NIEKTÓRZY się ogarną i zrozumieją ;)

No i biorę życie za rogi i spełniam marzenia :)

,,Lepiej zniszczyć własną młodość, niż nic z nią nie zrobić"

~Klaudia Niegdyś Szczęśliwie Zakochana, Ciągle Tęskna Świata