Już się wypaliłam lecz dalej stoję przyparta do ściany.

Dotykam twojego serca i czuje tam siebie, bicie daje mi o ty znać.

Czy jesteś w stanie zrobić wszystko ? Dla nikogo, może z wyjątkiem ciebie.

Głucha cisza pośród czterech ścian nie jest tak kojąca gdy nie dotykasz mej dłoni.

Wokół widzą we mnie potwora więc czemu ty mnie rozumiesz ?

Zaciskasz kurczowo ręce na moich nadgarstkach bym czuła twój głęboki oddech.

Czuję wilgotne ciepło, życia powiew.

Wszystkich dziwi to że ich nienawidzę. Dlaczego ? Wystarczysz mi ty.

Kłamliwe ścierewa zamknięte w klatce czasu, bez ciebie i mnie.

Tak powoli stawiam kroki tuż za tobą bym znowu nie poczuła strzału.

Już dawno przestrzelona na wylot. Tobie udało się załatać tę dziurę ...