MOJA MAŁA KSIĘŻNICZKA

Człowieku świat oszalał! Jeszcze nigdy tak nie pędził!
Ja mu uwierzyłem, a on znowu mnie przekręcił,
Martwię się o ludzi, czas masowo ich porywa,
Żyje w pojebanym czasie, który korzenie wyrywa.
Weź kurwa otwórz oczy! On przecina Twoje więzi,
Przeżyjesz swoich bliskich, bo On także Ciebie skreślił,
Zacznij wreszcie myśleć, bo stoisz tu na minie,
Ja nie chcę być ostatnim, który mówi Ci, że zginiesz.
Ja też zgubiłem rozum, gdy wybrałem życie w pędzie,
Mówi dumny i świadomy, gdy mówi o tym błędzie,
Za rogiem czeka przepaść, na razie widzisz tory,
Gdy będziesz za rogiem to nauczysz się pokory.
Wyciągam swoją rękę! I nie chcę Tobie prawić,
Gdy popełnisz błąd  będziesz musiał go naprawić,
Świadomość to zbroja! I dzięki niej tu jestem,
Lekcja numer jeden ma nas chronić przed szaleństwem.