Życie jak...

http://www.youtube.com/watch?v=kNKdfKsSmHA

Wyróżniamy różne szklaki - żółte, czerwone, zielone, niebieskie i czarne. Są to szlaki o różnym stopniu trudności.
Czemu życie jest jak szlak? Wydaje mi się, że tak właśnie jest. Każdy człowiek idzie innym szlakiem. Każdy podejmuje w życiu łatwe, bądź trudne decyzje. Decyzje te składają się na życiowy szlak człowieka. Jeden człowiek może miec życie usłane różami, nie ma podstawianych kłud pod nogi, ale są ludzie, którzy spotykają w swoim życiu mnóstwo przeszkód.
Nie chce stawiac tezy, że są tacy i tacy ludzie, bo to byłoby podejście zbyt jednotorowe. Ludzie są przeróżni. Posiadamy różne charaktery, żyjemy zgodnie z zasadami, które dla każdego z nas mogą byc inne. To w życiu jest piękne, że każdy z nas jest inny, jedyny w swoim rodzaju, ale jednocześnie się dogadujemy.
Każdy człowiek ma swoje marzenia, do których spełnienia dąży.
Dążymy do szczęścia, droga ta jest życiowym szlakiem. Szczęście to pojęcie względne. Dla każdego z nas oznacza co innego. O szczęściu mówi się od wieków. Mówiono już o nim w starożytności.
Boecjusz, który był rzymskim filozofem, żył w latach 480 - 524 n.e powiedział o szczęściu, że to "stan doskonały, a doskonały przez to, że łączy wszelkie dobra". Przytaczając słowa tego rzymskiego filozofa należałoby także rozważyc, czym jest stan doskonałości. Trzeba by było zagłębic się w to bardziej filozoficznie, ponieważ "stan doskonałości" dla każdego z nas będzie inny. Może nim byc spełnienie życiowego marzenia, danie drugiej osobie czegoś czego własnymi siłami nie mogła osiągnąc... może na ten stan wpływac wiele czynników. Każdy z nas musi sobie sam odpowiedziec na pytanie czym jest dla niego szczęście i "stan doskonałości", o którym mówił Boecjusz.
Zapoznajmy się jeszcze ze słowami drugiego filozofa, o którym słyszał każdy człowiek. Jest to jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnej Grecji - Arystoteles. Powiedział on kiedyś, że "być szczęśliwym to dobrze żyć i dobrze mieć". Cóż te słowa oznaczają?
Według mnie mówią one o tym, że szczęściem jest życie, życie zgodne z wartościami, które uważamy za dobre i zgodnie, z którymi nas wychowano. Szczęściem nie jest jedna chwila w życiu człowieka (przynajmniej ja tak uważam), owszem człowiek może byc szczęśliwy z wielu powodów, dlatego, że spotkał się ze znajomymi, z którymi dawno się nie widział, zrobił dobry uczynek, dostał się na wymarzoną uczelnię, wyjechał poza miasto i spędził cudowny czas... można by tak wiele wymieniac, lecz to jest chwilowe szczęście. Do pełni szczęścia każdy z nas stara się dążyc czasem przez całe życie. Niektórym to się udaje, a niektórym nie. Ja to tak rozumiem. Osobiście bardzo bym chciała dojśc w swoim życiu do pełni szczęścia, ale czy mi się to uda?
Mówiąc już o tym, że życie ludzkie jest jak szlak. To spróbuję też powiedzieć o rzeczy ludzkiej, wręcz przy ziemskiej, jaką jest strach, który bardzo często przeszkadza nam w dążeniu do szczęścia - np. do spełnienia swoich marzeń. Bardzo często jest tak, że boimy się zaryzykowac, owszem są ludzie, którzy są ryzykantami, ale myślę, że tak naprawdę, nie jest to dobre, bo ryzykując można też wiele stracic. Ze strachem jest tak samo, ale wybierając z dwojga złego, wybrałabym chyba strach. Człowiek, który się boi zazwyczaj rozważa za i przeciw i dopiero wtedy podejmuje jakieś decyzje. Może są one błędne, ale nie są one zbyt ryzykowne.
Paulo Coelho napisał kiedyś o strachu, który wiąże się ze spełnianiem marzeń. - "Istnieją dwa powody, które nie pozwalają ludziom spełnić swoich marzeń. Najczęściej po prostu uważają je za nierealne. A czasem na skutek nagłej zmiany losu pojmują, że spełnienie marzeń staje się możliwe w chwili, gdy się tego najmniej spodziewają. Wtedy jednak budzi się w nich strach przed wejściem na ścieżkę, która prowadzi w nieznane, strach przed życiem rzucającym nowe wyzwania, strach przed utratą na zawsze tego, do czego przywykli."
W dojściu do końca szlaku przeszkadza nam strach i to właśnie on nas najbardziej paraliżuje. Bardzo często trudno go przezwyciężyć, patrząc na przeszkody, które stoją na drodze do naszych marzeń.
Kiedyś ktoś mi powiedział, że z marzeniami jest jak chodzenie po górach. Droga na szczyt jest trudna, ale po drodze bywają przepiękne widoki. W tej metaforze szczytem jest marzenie człowieka, a pięknymi widokami są przezwyciężone lęki.
Podsumowując moją dzisiejszą refleksję mogę spokojnie stwierdzić, że życiowym szlakiem człowieka jest dążenie do pełni szczęścia.