time

Zdjęcie sprzed dwóch lat :O. No dobra prawie dwóch;D. I tak jest lepsze niż to, przedkomunijne, którym katuje mnie Kotryna jedna. Wracamy pamięcią wtecz... około 8 lat jak poszłam pierwszy raz do szkoły, 2,5 roku jak poszłam do gimnazjum i zaledwie półtora miesiąca do końca lipca tegorocznych wakacji. Chciałabym powiedzieć, że bardzo za tobą tęsknię i mam nadzieję, że niedługo sie zobaczymy, ale to jest niemożliwe. To było tylko kilka dni. Dni, które przez najblizszy rok będę dobrze wspominać. Los nie dał takiej szansy. Czym jest uczucie na taką odległość? Co może się wydarzyć przez zaledwie trzy dni?  Czy to w ogóle można nazwać uczuciem? Miłość.. przeżywanie z kimś trudnych chwil, być zawsze przy kimś.. to nie mogła być miłość. Nie miała jak. Zwykły sentyment? Może i tak. Co mi pozostało.. czekałam od chwili mojego powrotu do domu. Nie odezwałeś się. Czekałam kolejny tydzień, dwa, trzy, cztery, aż w końcu byłam już pewna tego, co wszyscy wiedzieli, a ja nie chciałam przyjąć do wiadomości. Ja rozumiem, że to jest kawał świata. Ponad 12 godzin jazdy. Ale teraz? Ja mam tylko te dwa zdjęcia, o których ty nawet nie wiesz. Nigdy tego nie przeczytasz. Być może już nawet nigdy się nie zobaczymy, nie spotkamy, nie pogadamy. Ale zostań w mojej pamięci. Proszę...

^Kubie;**