oni.

Przepraszam, ja pisze do was teraz ten list, przedarłam sumienia już
ważny kwit, siedziałam całą noc aż po świt, to wkurwiony stan,  lepiej nie pytaj dlaczego mam do siebie żal, chociaż mam, jest mi głupio, bardzo źle, gdy sumienie moje dręczy mnie, patrząc na fotografie ludzi których kocham, nie wiem czy potrafię powiedzieć to jak ich spotkam, że są dla mnie najważniejsi na świecie, istnieje ja póki wy istniejecie, każdy z nas ma swoje życie nie zaprzeczam, te słowa są dla was płyną prosto z serca, bo przekonanie mądrze mnie utwierdza, że rodzina to twierdza.

Czasem są chwile, ze czuje się sama jak palec, wyrzutów sumienia to mój stały bywalec, nerwy tożsamości, których  chciałabym się pozbyć, odkryć w sobie te lepsze cechy, mieć nad nimi kontrole od dechy do dechy, osoby które kochamy jak najbardziej, one dają nam powód do radości, bez nich świat byłby wielką pustką,  z ust to wyrwane spostrzeżenie: Bo to mamie kochanej daje uśmiech na twarzy, mama to o czym marzysz, co przeżyłam, jaka  jestem wiesz Ty tylko jedna, niech te słowa dadzą Ci w prezencie dużo szczęścia i nie masz pojęcia jak to dobrze, że jesteś a gdy jestem daleko sercem, jestem z wami, całymi dniami żyjąc wspomnieniami całymi dniami&

Kocham was..