o, a to chyba z deviantArta

Chciałam powiedzieć tylko jedno...

Gdybym miała życie wcześniej...

LesMis by mi je odebrało.

Już nawet nie chodzi o to, że przez to wylądowałam na tumblrze, bo jestem w stanie nie spędzać tam całych dni i to nawet aż tak nie boli.

Można nawet pominąć, że nie potrafię się na niczym skupić, bo się po prostu nie da, jak ciągle do głowy przychodzi to samo.

Nie liczy się powód, dla którego wybrałam sobie kierunek na zaoczne studia (pomijając legitymację, bo że ja niby bez zniżki bym miała żyć?).

ALE

Nie przypominam sobie, bym kiedykolwiek spędzała godziny na yt słuchając piosenek nagranych przez utalentowanych panów, których poznałam dzięki LesMis, myśląc w tym czasie o postaciach. Nie pamiętam czy kiedykolwiek obejrzałam dosłownie wszystkie opublikowane wywiady. Oglądanie przedstawień w żałosnej jakości, byleby zobaczyć jak się sprawdził w innych rolach? Teraz - zawsze i wszędzie.

Ale szczerze mówiąc, mimo że więcej płaczę i częściej mi z żalu pęka serce, to jestem szczęśliwsza :D

koniec wywodu