Jakie to wszystko jest poplątane.

Najpierw było coś wielkiego i oboje byliśmy pewni swoich uczuć.

Wyjechałaś...

Brakowało mi Ciebie bardzo, tęskniłem.

Ty również tęskniłaś...

Wszystko było piękne, byłem... szczęśliwy.

Potem przyszły nasze urodziny...

Nagły zwrot akcji...

Od tamtej pory zaczęło się wszystko psuć...

Rzadziej się odzywałaś, czasami w ogóle...

Nie wiem co tam się wydarzyło, że aż nagle zmieniłaś zdanie...

Jedynie co teraz wiem to że jestem kompletnym wrakiem, nie wiem czy dam radę się pozbierać...

Jedynie czego się nauczyłem to żeby pokazywać uśmiech, choć w środku jestem totalnie rozjebany...

Może właśnie powinienem o tym mówić, może byłoby mi lżej?

Nie to bez sensu i tak nikt tego nie zrozumie...

Nikt nie jest wstanie pojąć jak była dla mnie ważna...

"Kiedyś blisko teraz sobie obcy ludzie..."