21/07/11r.

No i proszę. Dorobiłam się stygmatów.Nie wiem jak to sie stało, chyba się potknęłam o jakis cholerny drut, a może po prostu poślizgnęłam na tych zgniłych, rozmokłych lisciach. W każdym razie miałam bliskie spotkanie z chodnikiem. Aż mi się spodnie rozerwaly na kolanie. A kolano całe pocharatane. I te stygmaty na rękach..

A. stwierdził by pewnie, że to dla mnie typowe. Ale jego tu oczywiscie nie ma. I mnie nie ma tam. Znając życie już mnie tam nie będzie bo napisał to pewnie tylko dlatego, że myślał, że się nie zgodzę ;P

Taki z niego Adam.

Ale smutno, bo się nastawiłam :(

`Im bardziej ciebie mi nie potrzeba,
  tym bardziej twarz ta mi niemiła
  co z lustra patrzy na mnie co dzień,
  jakby mną była i nie była...

  Zostań ze mną,
  w mej pamięci podłej,
  zostań ze mną,
  żebym była ładna,
  zostań, bym w kawiarni modnej
  nie przelękła się zwierciadła -
  zapominać to nie sztuka żadna.

  Zostań ze mną w mojej duszy chorej,
  zostań ze mną, żebym był młoda,
  bym wzdychała w każdy wtorek:
  "Szkoda, szkoda, szkoda, szkoda".

  Im bardziej jestem roztargniona,
  Kiedy twe imię słyszę z boku,
  Tym bardziej mi wstyd, że nie płaczę,
  Tak jak płakałam w zeszłym roku.

 Zostań ze mną,
  zostań choć na niby,
  w moich gestach,
  w tym jak głowę noszę,
  zostań ze mną, nawet gdybym
  zapomniała o co proszę.