Wiesz, powiem Ci szczerze, że samej lepiej sobie radzę. Przejmuję się tylko swoimi sprawami, nie mam kolejnego problemu na głowie jakim jest organizowanie czasu na Ciebie. Nie mam też kolejnych zobowiązań, mogę robić, co chcę. Ale mimo wszystko, tak Cię kocham, tak się cieszę, że jesteś, nawet jeśli setki kilometrów ode mnie. Momentami jest źle, nie raz miałam ochotę napisać Ci po prostu: "dobra, spierdalaj, już Cię nie potrzebuję", ale robiąc to, popełniłabym kolejny błąd. Na początku poczułabym ulgę, stwierdziła, że tak powinno być, że może tak będzie dla nas lepiej. Ale przecież sam napisałeś, że nie wiesz, czy to wszystko jest warte tylu wyrzeczeń, czy warto tracić czas, ale wiesz jedno, że jak nie spróbujemy, to się nie przekonamy. <3

K! :*