Jestę inżynierę.
A poza tym wszystko leży i kwiczy.
- To takie dziwne - powiedziała. - Nie widziałam cię od tak dawna, że już udawało mi się zacząć cię zapominać, a tymczasem znów się pojawiłeś.
- No tak. To dobrze?
Uśmiechnęła się przelotnie.
- Nie wiem. To i dobre, i złe. Rozumiesz?
Harry kiwnął głową i pzyciągnął ją do siebie.
- Jesteś najgorszą rzeczą jaka, mi się przydarzyła, a zarazem najlepszą - ciągnęła Rakel. - Nawet teraz potrafisz sprawić, że zapominam o wszystkim innym wyłącznie dlatego, że tu jesteś. Ale nie wiem, czy to dobrze.
~ Jo Nesbo "Upiory"
Agnieszka Chylińska - Kiedy przyjdziesz do mnie
Tak bardzo tak.