Wybił grudzień.

Grudzień w tym roku pachnie mi majem. Ciepłym i słonecznym, ale zimne ręcę i

ciepłe skarpetki na stopach skutecznie przypominają mi,że do wiosny jeszcze daleko. Wybił ostatni miesiąc w roku, niedługo zaczną się podsumowania, a ja w tym roku ominę je szerokim łukiem. Postanowiłam żyć przyszłością ,bo nie ma sensu odgrzebywać starych ran.

Niedługo rok 2009, przede mną wiele wyzwań, wiele ważnych decyzji.

To już w tym roku mam przestać być małą dziewczynką.

To już w tym roku być może zobaczycie mnie za kierownicą.

To już w tym roku muszę zdecydować, co będę zdawała na maturze.

Powoli kończy się beztroski świat, małego, rozhisteryzowanego dziecka. W końcu będzie trzeba dorosnąć, a mi się w ogóle nie spieszy. W końcu trzeba będzie podejmować decyzję i być za nie w pełni odpowiedzialną. Boję się tej dorosłości, bo przecież życie uwielbia serwować nam, może nie tyle zakręty, co jakieś popieprzone skrzyżowania.

Doskonałe szczęście.

Perfekcyjna wolność.

Nadzwyczajna rzeczywistość.

:-**

Zabierz sobie wszystko.

Z aluzją do Ciebie. =l