Leszek Kazimierczak - Pamiętniku

Namiętnościach i wierze która kruszyła w proch chmury.
Pamięć pamiętniku, przechowuję relikwię,
Pamięć o przewodniku po mieście, małej ojczyźnie.
Mówiła myśl, szanuj matkę, spełniaj marzenia,
Kochaj życie jak wariat, wal w pysk jeśli trzeba,
Podpal świat dla tej jednej - spal w cholerę, słuchaj serca -
Dni na ziemi nie mamy za wiele.
Mógłbym tak długo, pamiętniku,
Nie mam słów tyle, nie ma dni tyle, tyle kartek w notatniku,
Aleja Róż pamiętam, będę tam, słowo, z nią,
Bandą małych gałganów żyjąc morowo.
Z biglem, stołeczne Antki z dobrej szkoły,
Pamiętniku nie ma mowy, nie zawracaj pan głowy.
I tak to działa, wspomnienia to działa, strzał -
Padam w gruzy na zawsze rana,
Chociaż doświadczenie ponoć uczy, pamiętniku, los kuje,
Ja czasem się zastanawiam czy wstanę kiedy - znów upadam,
Od losu pstryczek w nos, od życzliwych rada -

Pierdo*lona autodestrukcja.. Chyba zaczynam wariować i gadać sam ze sobą..
Wybacz...

To tylko krok by granice przekroczyć
Spuścić wzrok, nie patrzeć w oczy
Przeszłość oddzielić grubą kreską
Lecz może zdążę ułożyć jeszcze wszystko przed śmiercią