Rzeka Reda

Kapryśna, nieprzewidywalna, wymagająca... Czasami gdy wydaje się, że wiem już o niej wszystko, potrafi zaskoczyć. Choć przeszedłem ją setki razy, z każdym następnym odkrywam na nowo... Zaśmiecona i ucywilizowana, ale jednocześnie piękna, raz powodziowa po najmniejszym deszczu, raz niska miesiącami... Taka właśnie jest Reda, rzeka nad którą mieszkam. Zapraszam do wirtualnej wędrówki z jej biegiem...

Jej źródła znajdują się gdzieś w okolicach Strzebielina Morskiego. Wypływające z tamtejszych mokradeł strumyki, łączą się w niewielką rzeczkę, która od młyna w tej miejscowości jest już "wodą górską".

Przez kilkanaście kilometrów płynie wśród łąk szeroką pradoliną, aby w końcu wpaść do jeziora Orle. Rzeka na tym odcinku, mimo ciągłego okaleczania przez meliorantów, jest ciekawym, choć trudnym łowiskiem. Średnia głębokość waha się od 0,5 do 1,0 metra, a szerokość 3-5 m. Ten kawałek Redy był niegdyś lipieniowym eldorado, niektórzy właśnie tam złowili swoje największe kardynały. Dziś lipieni jest bardzo mało, jednak o atrakcyjności górnej Redy decydują pstrągi. Szanse na spotkanie z wyrośniętym potokowcem wzrastają po obfitych opadach, przy niskiej wodzie podejście tych płochliwych ryb staje się prawdziwą sztuką. Warto też wspomnieć, że z racji torfowego charakteru terenu, Reda tutaj bardzo szybko opada i oczyszcza się.

Poniżej jeziora, aż do wejherowskiej Cementowni Reda jest wodą nizinną. Płynie kanałem służącym w XIX wieku do transportu margla z jeziora do cementowni. Łowisko to licznie odwiedzają, szczególnie wiosną, okoliczni wędkarze w poszukiwaniu płoci i leszczy.