zamknięte usta palą ogniem

tak wiele niepoukładanych myśli mam w głowie których nie potrafię złożyć w całość.

a chciałabym. bardzo bym chciała o wszystkim Ci opowiedzieć, o tym co dzieje się w mojej głowie, nie potrafię. nie potrafię mówić o uczuciach, o z każdym dniem narastającym smutku i poczuciu bezsensu, o sobie, przeszłościteraźniejszościprzyszłości. przeraża mnie przyszłość, nie widzę siebie żywej za rok dwa lata dziesięć

kiedyś też nie widziałam. nie sądziłam nawet że dożyję osiemnastych urodzin, zostały dwa miesiące.

wszystko się zmienia i przemija a ja wciąż stoję w miejscu.

co dalej? 

brakuje mi już słów na samą siebie. nigdzie nie ma dla mnie miejsca

historia lubi się powtarzać, ukrywanie tego i zaprzeczanie samej sobie mi nie pomoże, bo to zostanie we mnie już na zawsze.

i coraz częściej daje o sobie znać. 

46 kilogramów nieszczęścia