Sesyjka z Patem, Olciakiem i Robaczkiem :*

Na zdjęciu ja, Pat i Robak :**

Radosne zdjęcie nieprawdaż.? ^^

Ale w głebi serca nie jest już tak wesoło...

Bo jak można się cieszyć gdy ktoś kogo nazywałeś przyjcielem wbił Ci nóż w plecy.? Jak teraz patrzeć w przyszlosc skoro wszystko jest szare.? Czasem potrawie siedieć po 10 minut i zastanawiać się kim teraz jestem. Kim jestem skoro nie mam Ciebie i prawie żadnego zaufania do ludzi.? Jak dalej żyć bez tego wszystkiego co było.? Te wszystkie zdjęcia, wspomnienia, rozmowy... To mnie po prostu zaczyna dobijać.

Tobie ufa(ła)m najbardziej i ty mnie najbardziej ze wszystkch zraniłaś. Przypomne sobie czasem ten piątek... I znów mi sie zbiera na płacz... Rano jest dobrze, myśle, że sobie poradzę i dzień będzie świetny, lecz gdy już się ściemnia znowu powraca piękno tamtych dni. To wszystko mineło... Nigdy już nie wróci [.?]

Dobrze wiesz, że dla Ciebie zrobiła bym wszystko. Moja przyjażń jest bezgraniczna. Przeżyłam z tobą ponad 2 lata, przyjaźniąc się jednocześnie przez póltora roku. Cięzko jest teraz to tak po postu puścić w niepamięć. Czasem nie lubie siebie za to, że mam taką pamieć.

Boże, chroń mnie przed przyjaciółmi...

Brak konkretnych planów na długi weekend.

Coś się wymyśli.

Coś wymyśleć trzeba.

Z trudem napisałam ta notke. Starałam się jak mogłam, żeby jakoś to wygladało. Jednak wszystkie te moje starania nie wyrażą co czuje. Żadne słowo, żadna piosenka, nic.