Achhhh.....to mój śliczny ogierek na śniegu ;)
Tegoroczna zima ;)
Ma juz ponad dwa i pól roczku ;)
Konie rasy fiording
Pochodzenie koni rasy fiording nie jest do końca wyjaśnione. Przypuszcza się, że pochodzą z górskich obszarów zachodniej Norwegii. Pewne jest, że był to koń prymitywny, który został poddany krzyżowaniu z innymi rasami. Możliwe jest również i to, że ze względu na szczególnie małe wymagania pod względem warunków utrzymania i żywienia rasa wywodzi się od kuca z epoki lodowcowej.
Konie rasy fiording charakteryzowały się swoistością i odrębnością typu. W połowie XIX wieku konie te próbowano doskonalić ogierami rasy gudbrandskimi i pełnej krwi angielskiej. Kierunek tych prac hodowlanych okazał się błędny. Po 1864 r. powrócono do hodowli rasy fiording w czystej krwi. Od 1910 roku prowadzona jest odrębna księga zarodowa koni fiording, uważanych za odrębną rasę.
Konie rasy fiording sprowadzone zostały do Polski po zakończeniu drugiej wojny światowej z rewindykacji z Niemiec oraz Norwegii i Danii. W sumie ponad 800 klaczy.
Fiord to koń o mocnej budowie ciała, wysokość w kłębie 145cm, o kształtach okrągłych w typie nordyckiego konia zimnokrwistego. Ciężar klaczy fiordzkich w Polsce waha się do 370 do 490 kg. Ogiery ważą od 450 do 550 kg. Koń ten charakteryzuje się dużą pełną wyrazu głową. Szyja krótka, silna. Jest to koń o mocnym grzbiecie, średniej długości i o krótkim, ściętym zadzie. Cechą koni tej rasy są silne kończyny o niewielkich szczotkach pęcinowych i mocnych, pigmentowanych kopytach. Koń ten ma wybitne zdolności do kłusowania, który nie jest posuwisty lecz drobiący. Umaszczenie tych koni odróżnia je od innych ras i jest typowo bułane lub w różowych odcieniach - od prawie białego, przez kremowy, rudy, aż do brunatnego. Przez grzbiet przechodzi ciemna pręga, typowa dla koni bułanych. Fiordingi mają zwykle charakterystycznie krótko strzyżoną grzywę. Wówczas włosy grzywy są stojące. Nie wszyscy właściciele koni strzygą grzywy. Wewnętrzne pasmo grzywy jest czarne, zewnętrzne zas jasne. Ogon stanowi mieszaninę włosów czarnych i barwy sierści. Rasa ta wyróżnia się wyjątkową siłą i chęcią do pracy. Cechuje je również łagodność i posłuszeństwo. Dużą zdolność fiodringów do zadawalania się skromnymi dawkami obroku siana podkreśla jednomyślnie cała literatura hodowlana. Owies znajduje zastosowanie tylko w wyjątkowych wypadkach, przeważnie przy odchowie źrebiąt i w żywieniu matek karmiących.
"Jeździć konno może nauczyć się każdy, ale jazda w harmonii z koniem to sztuka"