" 'Chciałabym pragnąć z tobą' - pomyślała opierając swoją pulsującą skroń o kant komody. "Pragnąć czegoś czego ktoś nie będący w tej euforii nigdy nie pragnął, czegoś co da niebo na ziemi, czegoś, czego słowa nie są w stanie opisać,bo są puste i infantylne" Kobiety są naiwne i choć sama nią była zdawała sobie doskonale sprawę z tego, że to tylko czyste fakty. Co za tym prowadzi, łatwo je zaślepić i omamić, okręcić wokół palca, bawić się i nimi i z nimi, rzucić w kąt? Taka zaślepiona niczym porcelanowa laleczka ze sznureczkami przewleczonymi przez drewniane deseczki jest w stanie wykrzesać z siebie wszystko. Oddać z siebie każdą cząstkę jaką posiada, za chociażby jedną ulotną chwilę szczęścia, odpychając wszystkie słabości i problemy dnia codziennego, odrzucając błogą chwilę lenistwa, która bezszelestnie niszczy najpiękniejsze. Oczekuje w zamian tylko ciepła i dobroci, chce odciąć deseczki i przestać się bać"

I powiedz mi czy ludzie się zmieniają? Co dzieje się z nami przez cały pieprzony czas naszej egzystencji. Upływający czas kształtuje naszą osobowość? stajemy się lepsi? gorsi? zmieniamy się dla własnych korzyści? Zachwiana wiara w ludzi nie daje odbudować się zbyt szybko. Ból sprawimy tylko samym sobie, bo zawsze przychodzi taki dzień kiedy zdajemy sobie sprawę z tego, że z każdą chwilą gdy kogoś krzwywdziliśmy sami stawaliśmy się powoli nic nie wartą kupą gruzu. I wtedy przychodzi nienawiść do samego siebie, obrzydzenie. Nienawiść do samego siebie, której nie da się uleczyć. 

https://www.youtube.com/watch?v=ygQtml-Xsog&feature=relmfu

przyjebałam, dobranoc.