Jedyną drogą przez otchłań...

"Boję się zaufać, boję się , że gdy ja się zaangarzuję- on odejdzie"

Taki strach jest chyba naturalny. Choć te osoby które się tyle razy zawiodły na kimś dokładnie wiedzą jak to jest. 

Zaangarzować się jest łatwo, między tym a rozsądkiem jest bardzo cienka linia.. I nigdy nie wiadomo kiedy się ją przekracza.

Idąc tak ciemną ulicą , dym z ust się wydostaje. A razem z nim sunie sie całe życie przed oczami-niczym jedna wielka projekcja filmowa.

Przysiadam na murku , patrzę na małe światełko tlące się z mojej dłoni. W uszach słuchawki i muzyka-ta muzyka. Każde kolejne słowo przypomina wszystko. I to najczęściej to o czym nie chce myśleć a co więcej pamiętać... Nie da się nic wymazać z pamięci, każdy uraz, każde przeżycie, każda osoba, każde miejsce, każde słowo. 

Co najgorsze jak najbliższe osoby potrafią słowami zranić. Tak bliskie osoby jak najbliższa rodzina... 

Heh jak tu ufać komuś jak nawet tak bliskiej osobie nie można zaufać? 

Ale no niestety tak to jest, niektórych życie wygląda katastrifalnie. I współczuję wszystkim na prawde. Każdy jest bohaterem własnego życia i to TY decydujesz jak będzie wyglądało Twoje życie, jak sie zakończy, jak będzie trwało i kto w nim będzie.

Każdy jest kowalem własnego życia. I po chuj patrzeć na kogoś by ciągle liczyć się ze wszystkimi ? Zrozumiałam całkiem niedawno, że tak naprawde mało kto o nas zadba. I ja to wiem. Każdy musi dążyć do właśnego życia sam- zupełnie sam. Do własnego szczęścia - tego jebanego szczęścia z którym jest tak ciężko. Do miłości- do tej jebanej cudownej miłości z którą jest jeszcze gorzej.

Na swoich zajęciach dziś z Umiejętności Emocjonalnych dostałam zadanie opisz do czego dążysz w życiu co jest ważne dla Ciebie?

-Odpowiedź dla mnie jakże prosta:

*Do własnej rodziny - {by stworzyć taką jakiej mi nie dane było mieć}

* Do szczęścia -{jakie mało kiedy było mi dane mieć by mieć do na pęczki za te stracone lata}

*Do tej jednej jedynej miłości życia- { by mieć oparcie w kimś , oparcie którego nie miałam}

Czytając moją wypowiedź Pani zdziwiła się komentując tylko że jeszcze nikt podczaj jej kariery zawodowej nic takiego nie napisał.

Zadanie drugie: "Co nie liczy się dla Ciebie w życiu?"

-Odpowiedź jeszcze prostrza

*Pieniądz

Pani pyta dlaczego? 

- Ma pani , rodzinę , dzieci, szczęście, własny kąt, miłość życia, bliskich. Mając ich nie trzeba majątku bo to oni są najdroźsi.

Zdziwienie było jeszcze większe. No tak ale czy nie prawda? bo ja uważam że jak najbardziej...

Uciekam bo mogłabym tak pisać i pisać, ale tak w zasadzie i tak mało kto to czyta a jest to tylko dla mnie tak na prawde by mieć gdzie te myśli wlać i nie trzymać ich na uwięzi w umyśle.

Branoc.

___________________________________________________________________________________________________

A czas leci leci... 45 dni i 17? ojejejejejejej ...