BóL TO TYLKO POCZąTEK 

ŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞŞ

Ţ
To co dawało mi natchnienie&

To co trzymało mnie przy życiu&

To co we mnie czekało na uwolnienie to wielkie uczucie.

Wielkie uczucie które dawało mi Zycie teraz przestało&

dzień w dzień myślę o tym& czy ona pokocha mnie.

Czy spojrzy chodzby raz na mnie nie jako kolegę ale człowieka którego kocha&

Była jak wiatr nie okiełznana przez człowieka. Jak woda nieprzewidywalna&

Teraz kiedy to nastanie kiedy uwolnię się z tego świata& na zawsze ludzie zapomną o mnie.

O tym co robiłem ze to pisałem.

Nawet moja przyjaciółka(Żaneta) która pomagała rozmowa już odtrąciła mnie. Tak jak reszta tego świata.

Nie ma tu nic co by mnie trzymało na świecie

Ţ