Mówią na nią ironiczna, - nie wiedzą, że za ironią chowa uczucia.
Mówią na nią nieczuła, - nie wiedzą, że boi się zranienia.
Mówią, że nigdy nie płacze, - nie wiedzą, że płacze nocą.
Mówią, że jest głośna, - nie wiedzą, że odwraca tym uwagę od prawdziwych uczuć.
Mówią, że zawsze ma własne zdanie, - nie wiedzą, że boi się podjęcia decyzji.
Mówią, że ma klasę - nie wiedzą, że wybiera ubrania aby zwrócić jego uwagę.
Mówią, że na niego nie patrzy, - nie wiedzą, że nie chce widzieć jeśli on nie spojrzy na nią.
Mówią, że ma dobry dzień gdy z nim rozmawia, - i mają rację.
Ci co ją znają mówią, że świata poza nim nie widzi - strzał w dziesiątkę.

Walczę. Nie dam mu satysfakcji. Już prawie się wyleczyłam. Choć 1/3 serca wciąż należy do niego. Spróbuję ją wyciąć albo uśmiercić. A wtedy będę już zdrowa. Niech inna naiwna ma taką chorobę w serce i w głowie

A ja wyjdę na swoje, mam taką nadzieje. Mówisz nadzieja matką głupich.. Cóż.. Ja chyba nigdy nie zmądrzeje.

On. Kilka literek imienia zmieniły jej światopogląd. Jego poczucie humoru, czasem drwiny były dużo ważniejsze niż komplementy innych. Uwielbiała dołeczki na Jego twarzy kiedy się uśmiechał. Jego śmieszny ton mówienia, Jego ciepły głos, a zarazem pobudzający. Każde spotkanie, każda chwila, każde słowo było dla niej najważniejsze, najwspanialsze.. Kochała Go mimo i wbrew. Za wszystko. Nawet za to, co było złe.

W Twoich niebieskich oczach jest początek i koniec całego mego świata.

Lubię Jego zapach. Zawsze wydaje mi się, że tak pachnie szczęście.

Naiwna, ale najlepiej doradzi.  Słaba, ale udźwignie.  Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona? Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi. Albo go kocha albo się uparła.  Na dobre, na niedobre i na litość boską

Gdybym tylko mogła,  trzymałabym Cię cały czas za rękę,  byś nigdy nie zbłądził,  pozwoliłabym Ci śnic tylko dobre sny,  umarłabym byś Ty mógł żyć.

chce Ci powiedzieć, że jestem typową kobietą. Jestem niezdecydowana i pewnie za jakiś czas uznam, że jednak nie interesujesz mnie tak bardzo jak myślałam. Dlatego proszę Cię. Nie pozwól na to, abym się Tobą znudziła. Pisz, dzwoń, zabiegaj o spotkanie, aż nie starczy mi wymówek, by się z tego wykręcić

szkoda, że nie mam ogona bo byś zobaczył jak bardzo się cieszę na Twój widok.

"Dziecko spacerowało plażą razem ze swą matką. W pewnej chwili dziecko zapytało: - Mamo, jak można zatrzymać miłość, kiedy w końcu uda się ją zdobyć? Matka zastanowiła się przez chwilę, potem schyliła się i wzięła dwie garście piasku. Uniosła obie ręce do góry; zacisnęła mocno jedną dłoń: piasek uciekał jej między palcami i im bardziej ściskała pięść, tym szybciej wysypywał się piasek. Druga dłoń była otwarta: został na niej cały piasek. Dziecko patrzyło wielkimi ze zdziwienia oczkami a potem z uśmiechem odpowiedziało: - Teraz już rozumiem!"