wspomnienia

Wczoraj mówiłam: nienawidzę. Wczoraj mówiłam: nie chcę go znać. Dziś mówię: kocham! W nim cały mój świat! Co jutro powiem, od niego zależy, Bo moje serce w jego miłość wierzy. Wczoraj me oczy wpatrzone w dal, W złocisty piasek i grzbiety fal, Nie widziały tego, co widzą dziś - Drogi, którą pragnę iść. Co jutro będzie, wie tylko zły los, Który kochanków rzuca na stos. Wczoraj zamyślona na szczycie góry stałam I wcale nie płakałam, o życiu rozmyślałam... Dziś łzy płyną obficie, spod zamkniętych powiek, A serce rozpacza, bo zranił kochany człowiek. Jutro zamilknę; łza ostatnia wyschnie Dusza skonana niedługo przycichnie... Bo wielkie wrota do krainy szczęścia Zamknęła siła dla mnie niepojęta. Dziś krzyczę: wróć! I szepczę: kochany... Tęsknię do niego, Jednak los inny jest nam zapisany...