Wczoraj dzisiaj i jutro

"Rozpatrując genezę, stan obecny i przyszłość 10 BSPW Widmo trzeba sobie najpierw odpowiedzieć na pytanie czym naprawdę jest ów jednostka. Najprościej byłoby zdefiniować co to jest właściwie ruch wędrowniczy, lecz stanowiło by to jedynie namiastkę odpowiedzi. Nie można pominąć faktu, że dla każdego Widmo oznacza coś innego, dla jednych jest po prostu reliktem dawnych czasów, nieznaczącym epizodem w łańcuchu wzlotów i upadków bydgoskiego ZHR  u, a dla innych, w tym dla mnie, częścią nas samych. Podążając tym tropem, jacy jesteśmy my, jego członkowie taki sam jest patrol. Nikt z nas nie jest idealny, każdy posiada jakieś wady, tak samo jak zalety, Celem jest dążenie żeby stworzyć coś na wzór mozaiki, w której każdy element się uzupełnia, bez różnicy na barwę, w imię zasady tak rozpropagowanej przez bohaterów wielu książek przygodowych. Kiedyś na początku drogi, gdy dopiero powstawało Widmo, zastanawiałem się do czego to doprowadzi, czym naprawdę są wędrownicy, jakie mają cele i czy bliżej im do harcerzy czy do chłopaków z oazy. Obiektem zainteresowań stało się funkcjonowanie podobnych jednostek w innych środowiskach. W wspomnieniach pozostała mi postać pewnego druha, pamiętam jedynie jego ksywę Haidi. Przytaczam wątek z nim związany, ponieważ bezapelacyjnie kojarzył mi się on z wędrownikiem z krwi i kości, nie z ideałem bo one są tylko na górze, lecz z osobą która widziała czego chce i po co tu jest. Około dwudziesto kilku letni człowiek z naszywką spadochroniarska pod zethaerką, takiego go pamiętam. Zastanawiałem się czy u nas w Bydgoszczy znajdą się tacy właśnie ludzie. Teraz po latach wiem, że nie trzeba nikogo szukać na siłę tylko dać szansę tym którzy są. Tak postąpił właśnie wtedy druh P. Winiecki. Nie bawił się w selekcje, brał tych którzy chcieli i mogli, dając szanse nam wszystkim się dotrzeć. Każdy z nas przez te lata odcisnął piętno na całym patrolu, tworząc jego tradycje, i historię. Na dzień dzisiejszy zostało nas paru, większość w perspektywie czasu odeszła znajdując sobie inne priorytety, nie mam do nikogo żalu, bo bez nich Widmo by nie było tym czym jest. A czym jest teraz, dla mnie osobiście, wspomnieniem dawnych czasów, wspólnych obozów rajdów i wielu innych rzeczy ważniejszych i mniej ważnych, stanowiących wypadkową mojej przygody w ZHR  e."

Bydgoszcz 2007rok