Zycie to film .  

Pewnego dnia poszlam do parku .. sama , smutna i obojetna wszystkiemuu .. usiadlam i wspominalam sobie wszystkie

nasze wspólne chwile .. bylam zaplakana siedzialam roztrzesiona odwrócilam sie a za mna stal On .

Zapytalam " Czego odemnie chcesz .. ja Cie kochalam , kocham i bede kochac bo jestes dla mnie najwazniejsza osoba

w moim calym beznadziejnym zyciu .. a Ty tak poprostu mnie rzuciles jak jaka szmate czy lalke barbie .. "

Jakos humor mu nagle sie popsul podszedl do mnie i powiedzial , ze to nie tamta jest jego ukochana tylko ja ,

ze to ze mna przezywal najtrudniejsze chwile w zyciu , ze to ja zawsze mu pomagalam , ze to ja zawsze pocieszylam

i usmiechalam sie do niego bez konca , ze to ja wpatrywalam sie mu prosto w oczy i co chwile mówilam , ze go kocham

najbardziej na swiecie , ze to ja uciekalam z nim i chowalam sie po klatkach , ze to ja zawsze calowalam sie z nim bez opamietania najlepiej jak tylko potrafilam , ze to ja wlasnie ja jestem najwazniejsza osoba w jego zyciu i nikomu mnie nie odda .

Spojrzalam na niego i poplakalam sie powiedzialam , ze to co bylo juz nie wróci , ze to przeszlosc .. on odszedl .

A ja krzyczalam ze lzami w oczach , ze ma wrócic ze te slowa co powiedzialam nie maja zadnego sensu ..

jedyne slowa które mu powiedzialam z sensen to " kocham Cie " .. ale On odszedl tez z lzami w oczach .