`      Nigdy nawet przez myśl nie przeszło mi to, że będę próbowała się zabić. Nie myślałam też o okaleczaniu samej siebie, braniu tabletek dlatego, że sobie z tym wszytkim nie radzę. Zawsze uważałąm to za bardzo głupie i żałosne. Twierdziłam, że robią to ludzie chorzy. Pewnie kazy tak myśli. To, że tak postępujesz wcale  nie znaczy o tym, że jesteśchory. Po prostu, nie daje sobie rady psychicznie. Szukasz wyjścia z sytuacji, próbujesz zapomnieć o problemach, które cię otaczają. Zapomnieć o tym co Cię dręczy. Wtedy nie myślisz racjonalnie-wtedy myślisz o tym by zapomnieć i chodź na krótki moment być szczęśliwym. Na tą krótką chwilę oderwać się od tego. Nie zawsze wychodzi mi to dobrze. Prawie nigdy. Ale na błędach się uczę. Nie każdy kto to zrobi raz będzie próbował po raz kolejny. Ten bła może Cię czegoś nauczyć, bo przecież każdy z nas popełnia błędy. I te większe i te mniejsze. Mówi to co rani i to co myśli. Ale chodzi o to w tym wszytskim by wyciagnać wnioski. A ludzie powinni wybaczyć wszytsko, sami tak jak ja nie są idealni. Teraz wiem, że to wszytsko nauczyło mnie odpowiedzialnosci o czyjeś życie. Zaczęłam dostrzegać piękno chwili powoli staje się wrażliwa. Zaczynam się jakoś podnosić. Minie trochę czasu ale z pomocą ukochanej osoby pozbieram się jakoś. Dam radę, bo wiem, że dzięki temu będę miała wielką nagrądę. Ułoży się nam wszystko i z nów inni będą nam zazdrościc tegowspaniałaego uczucia, związku. Będzie tak jak wczęśniej, że możemy iść kilka kilometrów ale ważne, że razem, po raz kolejny będzie nam odbijać i będziemy śmiać się zbyle gówna. Kocham cię i wszytsko ci wybaczę  <3