Musicie wiedziec, ze przykro mi bylo odejsc z poprzedniego bloga, bo byl to dla mnie swego rodzaju pamietnik,ale niestety zaczeło go czytac kilka osob, ktore nie chcialabym zeby mialy jakikolwiek udzial w moim zyciu. Teraz z wieksza ostroznaoscia bede podawac link do tego konta..

W dzisiejszym swiecie panuje dziwna "moda" na kradziez cudzych zdjec. Kompletnie nie rozumiem po co przywłaszczac sobie czyjes zjdecia, a juz napewno nie zrozumiem w jakim celu krasc zdjecia dzieci i podawac je jako wlasne? Moim zdaniem to juz podchodzi lekko pod chorobe psychiczna. Nie ma sie wiec co dziwic, ze wiele osob juz wcale nie dodaje zdjec swoich pociech albo dodaje je zamazane lub podpisane.

No ale nie o tym chcialam pisac. Chcialabym w najblizszym czasie przeniesc tutaj wpisy z poprzedniego bloga, tak aby zatrzymac ciaglosc historii oraz aby nowi czytelniy mogli zapoznac sie z moja historia. 

W tym wpisie chciałabym opowiedzieć troche o sobie i swoim zyciu tak, aby pozniejsze wpisy okazly sie bardziej zrozumiałe.

Mam na imię Ada. 

9 kwietnia skoncze 20 lat.

Jestem w maturalnej klasie technikum weterynaryjnego.

Od czerwca zeszlego roku mieszkam w Kruszwicy (tej z Mysia Wieza)

10 wrzesnia 2015 roku o godzinie 15:50 los obdarował mnie najwiekszym szczesciem jakie mozna dostac-zostałam mama Leona.

Mały ma juz prawie 5 miesiecyijest oczkiem w głowie mamy i taty.

B jest ojcem malego i moim facetem. 

Ma 23 lata i mieszka w miejscowosci oddalonej od nas o 56 km.

Ze wzgledu na Jego prace i moja szkole nie mozemy na razie mieszkac razem.

Mamy to w planach.

Widujemy sie w kazdy weekend i czasem w tygodniu.

Nie bylismy razem w trakcie ciazy.

Wrocilismy do siebie 17 pazdziernika 2015 roku.

To tyle POZDRAWIAM