'Czasem słońce, czasem deszcz' 

Hmm... człowiek chciałby tyle opisać, tyle opowiedzieć, a jednak nie może. Dlaczego? Bo nie zawsze chce, żeby wszyscy o wszystkim wiedzieli. Wiele się działo przez ostatnie tygodnie, ba miesiące. Teraz przyszedł czas na podsumowanie tego czasu i wyciągnięcie wniosków. Przede wszystkim należy zacząć od podziękować:

- Dziękuję Ci Kasiu, za to że byłaś zawsze wtedy gdy Cię potrzebowałem. Gdy miałem ochotę porozmawiać zawsze chętnie mnie słuchałaś. Wiem, że czasem jestem marudny (prawie zawsze), ale wiem i chcę wierzyć w to, że będziesz gdzieś obok mnie jako mój Anioł Stróż. [Tak Kasiu to do Ciebie i nie rób takich oczy, bo Ci nawet te okulary nie pomogą ;D]

- Dziękuję Ci Justynko, za to że jesteś. Zawsze i wszędzie o każdej porze dnia i nocy. Dzięki Tobie i Twoim słowom nie popełniłem kolejnych błędów w wiadomej sprawie. Dziękuję Ci za to, że ochroniłaś mnie, jak matka swe małe dzieci przed największym niebezpieczeństwem.

- Dziękuję Ci Aniu, moja ukochana siostro. Byłaś, jesteś i będziesz najlepszą siostrą jaką mogłem sobie wymarzyć. Nikt nie jest doskonały - wiem. Jednak tobie już mało brakuje do tego stanu. Mógłbym Ci podziękować za tyle spraw... za tyle emocji... za tyle rozmów... za tyle dobrych i ciepłych słów... Pamiętaj, że zawsze możesz na mnie liczyć, tak jak ja na Tobie.

- Dziękuję Ci ### za to, że związek z Tobą się skończył i nie zmarnowałem przez Ciebie tyle cennego dla mnie czasu. Cieszę się, że tak się stało. Nigdy więcej takiej sytuacji. Nigdy.

Co w szkole? Pewnie mało to interesuje każdego z Was... Jednak po razk kolejny żałuję pewnych decyzji... O nie przepisaniu się do innej klasy, o wyborze takiej szkoły, o znalezieniu się w takiej sytuacji a nie innej. Czas wszystko naprawić? Tak, łatwo powiedzieć - trudniej zrobić. Nie można za pomocą czarodziejskiej różdżki odczarować wszystkiego. Byłoby to przede wszystkim za łatwe.

Kocham to zdjęcie. Nie wiem dlaczego, ale zawsze gdy na nie patrzę mam ochotę wrócić tam i przeżyć to z Nimi jeszcze raz... całą tę wspaniałą wycieczkę. Te wszystkie rozmowy po nocach, ten śmiech z żartów z tyłu autobusu, te wszystkie zaspane twarze... nie tęsknię tylko za przednikiem. Dziwny z niego był facet [O.o]

Ostatnie dni przyniosły wiele ciekawych zmian. Rozmowy z Kasią są niesamowite i dzięki nim można było wiele zrozumieć, ba nawet wyjaśnić pewne zjawiska. Tak bardzo Ich nie lubię. Tak mnie Oni denerwują. Jednak już nie dlugo... jeszcze dosłownie kilka(dziesiąt) dni i będzie spokój. Tak, tego należy się trzymać.

Ah zapomniałbym... "Wspaniała, rewelecyjna i zgrana" klasa przeszła samą siebię. Gratuluję Panie i Panowie - daliście czadu. Mam nadzieję, że wiecie co zrobiliście i poniesiecie tego odpowiednie konsekwencje. Winszuję, na prawdę winszuję. Mam nadzieję, że tylko osoba przez Was tak poniżona nie zostawi tego i załatwi tę sprawę do końca.   

Teraz błyski intelektu:
"- Co?
 - Co, co? 
 - Aleocochodzi?"

" - Jakie było to zaklęcie? 
  - Ale jakie? 
  - No na bogina?!
  - Riddiculus! 
  - Riddiculus Nie#####"

i na koniec perła polonistyczna: Wajdelota - kochanka (pierwsza miłość) Kordiana <3333

Zostało mi jeszcze parę spraw do uzupełnienia (czytaj kronika klasowa [oO]). Już się cieszę i z taką ochotą i werwą idę ją uzupełniać... że jest to prawie niemożliwe, żebym robił coś tak z zaangażowaniem.

Dzisiejsze podsumowanie dnia:

- Matematyka - "odpowiedź ustna na kartce [poker face przy zadaniach #.$]

- J. Polski - Arkusz Maturalny i... "Jak Ci się nudzi to sobie pogrzeb! o!"

- J. Łaciński - "bo ten... Romulus obrysował sobie pług i nim jeździł i robił murek... chyba"

- Historia - tja. Ciekawe ile mnie nie będzie pytał...? Tydzień? Dwa? Czeka aż się znów nie nauczę... nie będzie musiał nawet długo... w poniedziałek kolejna lekcja ze Stranohistoriem.

Idę spać w końcu, bo jutro ciężki dzień. "Zbrodnia i Kara" i "HP i Kamień Filozofów" czekają. <3

Dziękuję <3