Łezka smutku.. 

Zawsze chciała być kimś wyjątkowym, kimś docenianym i kochanym. Jednak była zwykła szarą myszką która nie lubiła się wychylać przed szereg. Lubiłą przebywać w towarzystwie innych lecz nie lubiła obcych. Lubiła jasne sytuacje nienawidziła kłamstwa i obłudy. Zawsze przejmowała się zdaniem innych i bała sie że ludzie jej nie zrozumią. Była nauczona tego, że zawsze trzeba pomagać innym. Nie rozumiała dlaczego ludzie się krzywdzą nawzajem i sprawiają sobie przykrości. Wieczorami kiedy kłada się spać wyobrażała sobie świat idealny gdzie nie ma cierpienia i kłamst. Gdzie ludzie się szanują i pomagaja sobie. Jednak kiedy sie budziła rozumiała, że jest w dlaszym ciągu w szarej rzeczywistości.