Człowiek umiera... Znowu za szybko!!!
Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..
Tylko wspomnienia po nim zostają,
Które wciąż mgliste z czasem się stają,
Których tak wiele, jednak za mało...
Znowu za szybko wszystko się stało!!!
Czasu nie było na pożegnanie...
Teraz zostało tylko płakanie.
Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,
Trzyma za szyje, dusić zaczyna...
Póki ktoś żyje, to go kochamy,
Lecz to po śmierci go doceniamy.
wtedy widzimy jaki był cenny,
Wtedy ogarnia smutek brzemienny,
Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,
Jakże naiwna życia prostota.....
Wtedy wyrzuty nami władają,
Wtedy uczucia hołdy składają...
Wtedy za późno na przeprosiny,
Jedno, co możem - wciąż się modlimy...
Ależ bolesna śmierć być potrafi!!!
Jedno pytanie, które wciąż trapi:
Czemu to właśnie teraz się stało???
Czasu tak wiele, jednak zbyt mało...
Teraz... Po wszystkim... Odszedł . Już nie ma...
Teraz... Zostały tylko wspomnienia...
Życie się kończy, nim się zaczyna,
Oddech ostatni spłynął oczyma!
Uśmiech ostatni schował do trumny,