każdynowydzieńrodzinoweparanoje. 

Na powyższym zdjęciu możecie sobie podziwiać moją siostrę cioteczną Simonę Laurę i kota mojej mamy, ktorgo ktos przejechal (świeć Panie nad jego duszą [*]) zwanego Lucyferem, a po fenomoenalnym odkryciu, że to kotka Belzebubą.

Ogółem to nie jest dobrze, dziś rano znowu zasłabłam.

Ostatnio tak mi sie w głowie zakręciło, że pizdnęłam (pizdnęłam, bo mocno.) w drzwi.

Dzisiejsze zmulenie jest raczej konsekwencją wczorajszego wieczoru.

Nie będę nic na ten temat mówić, bo znowu się okaże, że Ade jest czystym nieskażonym zUem.

Niby przyjaźnie z chłopakami (nie mówcie mi kurwa, że powinno być z chłopcami) są trwalsze i w ogóle srututu, a mi się od września już 3 zjebały.

Tzn., teoretycznie nadal jesteśmy przyjaciółmi, ale.. jest między nami jakaś bariera.

Już nie wisimy całymi dniami na telefonie, nie widujemy się non stop..

I chuj, że mam masę innych. Utrata kogoś bliskiego zawsze boli. Nawet częściowa.

I skoro już poruszyłam ten jakże piękny wątek przyjaźni, to chciałam powiedzieć, że nauczyłam się już odróżniać tych prawdziwych, od zwykłych skurwysynów.

Ssie mnie w żołądku z głodu, i z głodu papierosowego.

Nie wiem, czy wspomniałam o wycieczce.

Raczej nie.

No więc było spoko, pomimo tego że zaspałam (a to dopiero nowość..).

Obyło się bez %% i innych poprawiaczy nastroju, ale chyba na tym polega dobra zabawa.

Czujesz się dobrze z ludźmi, bez pomocy piwa/wódki/zioła itd.

Było naprawdę spoko.(;

Przed chwilą dzownił mój tata, że jest na lotnisku.

Jak miło, że mnie poinformował.

Od kilku dni wszystko mnie boli.

A dziś mnie wszystko jebitnie wkurwia.

Idę zajarać.

Pozdro.