to nie jest następna bajka o...

Każdy jest w czymś dobry. Ja uczę się latać. I mimo, że nigdy nie oderwę nóg od podłogi, że nie uniosę się w powietrzu jak motyl, będę do tego dążyć. Bo takie jest przeznaczenie. Bo każdy jest do czegoś stworzony, a jak to spieprzy, traci wszystko. Ja wierzę, że jestem. Ale w złym czasie zdałam sobie sprawę. Za późno uwierzyłam, że można latać, mimo dotykania podłogi. Że można wierzyć w to, czego nie ma, ale tworzyć to w samym sobie. czujesz? .  To, że coś nie istnieje nie sprawia, że tego nie ma. Nie ma świata bez kolorów, nawet, jeśli w Twoich oczach istnieje sama biel. Żadna wróżka nie ruszy różdżką i nie sprawi, że będziesz szczęśliwa, że uwierzysz. Zawsze można zaczynać od początku, tak samo jak zawsze można kończyć. Powiedz mi jedynie, co jest na ostatnim zakręcie ścieżki, do której nie dotrę, bo już na to za późno.
Nie wiem, czy jestem tu dla wyższych, czy niższych celów, ale wiem, że moje błędy z kategorii "życie" są powszechne.

Mimo to, nikt nie przyjdzie do mnie w środku nocy, nie cofnie czasu i nie powie mi, że mogę być tym, kim chcę.

Nie umiem już wierzyć w to, że czas nie psuje mojego życia.