Porozmawiajmy.

   Nie trzeba być blisko, aby dostrzegać to co jest potrzebne, nie trzeba na siebie spoglądać aby wiedzieć że coś w nas płacze, nawet nie trzeba do siebie się przyznawać. Mimo to egoizm i hipokryctwo są nam tak blisko, i gdy chcemy aby nas świat usłyszał, on milczy. Świat nie zatrzyma się ani chwili na Twą tragedią. Żaden Bóg nie zatrzyma słońca, żaden szatan nie da Ci w prezencie księżyca. Żaden człowiek nawet się nie uśmiechnie. Żadne zwierzę nie usłyszy. Ale krzycz. Może ktoś się znajdzie, ktoś kto poruszy Twój mały świat, wprowadzi w ruch neurony i przekaże dużo endorfiny.

   Człowiek od człowieka chce za dużo, czasem nawet nie wie czego chce. Ten świat robi się straszny i obojętny, człowiek gubi się sam w sobie. Można obiecywać sobie że wszystko co złe ma swoje dobre strony, ale i to co dobre ma swoje złe.

Każdy z nas ma samolubne geny.

SIEMA WERTER !