Pan Jacyków :3

to zdjęcie ma dokładnie rok. 

wczorajsze leżenie w łóżku z katarem i kaszlem przerwał telefon. 

dzwoniła sekretarka z szkółki językowej, w której chodzę na hiszpański. 

'' proszę wstawić się wraz z rodzicami w naszym biurze o osiemnastej ''

także pojechaliśmy. 

mieliśmy rozmowę z  nauczycielką,która mnie uczy i z panią dyrektor. 

już na wejściu nauczycielka oznajmiła:

''  nie ma sensu, żebyś dalej chodziła na kurs''

pierwsza myśl: jestem tak beznadziejna, że nawet tu mnie wywalili?

a tu pani dokończa: 
''bo ty, już niczego więcej się nie nauczysz ode mnie. przerosłaś mnie. 

jesteś lepsza. doszłaś do perfekcjii''

~~~~

i co związku z tym? 

nawet nie wiecie jaka jestem dumna z tych, usłyszanych słów. 

usłyszeć takie coś po czterech latach nauki- bezcenne.

dałam radę! - zaraz wykrzyczę to na ulicy!

także punkt czwarty z tych postanowień wykreślam. 

oczywiście nie spocznę na laurach

- już zamówiłam sobie hiszpańskie powieści jako lekturę. 

moim następnym celem jest dojść do tej ''perfekcji'' w jeździectwe i w fotografii. 

wiem, że na razie to nierealny cel. 

ale osiągnięcie ''perfekcji'' w hiszpańskim, 

 cztery lata temu też jeszcze nie było realne.

3majcie się i zacznijcie wierzyć w siebie.