life

Coraz częściej zastanawiam się nad kruchością, ulotnością, nietrwałością i delikatnością życia ludzkiego. Przypomina mi ono zapaloną zapałkę, która płonie kilka chwil i nagle gaśnie. Wystarczy delikatny podmuch i płomień znika... Przeraża mnie to, jak mało czasu zostało nam dane tu, na ziemi. Tak niedawno byłam sześcioletnią, beztroską  dziewczynką. Czułam się wtedy taka 'duża', bo w końcu chodziłam sama do przedszkola.  Za kilka miesięcy moje osiemnaste urodziny, wkroczenie w dorosłość. Kiedy to minęło?  Ani się obejrzę, a będę mężatką z dwójką dzieci. A może wcale tego nie dożyję? Przecież nikt nie zna dnia, ani godziny. Nic nie trwa wiecznie. Czerpmy, więc z życia ile tylko się da. Żyjmy tak jakby dzisiaj miałoby być ostatnim dniem naszego życia. A przede wszystkim nie zachowujmy się wszyscy tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni!  ....    

Spraw, aby każdy dzień miał szansę stać się najpiękniejszym dniem twojego życia.