"Niech się święci 1 Maja"
Święto Pracy (1 Maja) – międzynarodowe święto klasy robotniczej, obchodzone od 1890 corocznie 1 maja. Święto wprowadziła w 1889 II Międzynarodówka, wyznaczając dzień obchodów w rocznicę wybuchu w dniu 1 maja 1886 strajku robotników rzeźni miejskich w Chicago (USA), domagających się wprowadzenia 8-godzinnego dnia pracy. Podczas manifestacji, brutalnie rozbitej przez policję – od jej kul zginęło wiele osób. Kolor przelanej krwi demonstrantów (czerwień), oraz nawiązanie do koloru najczęściej występującego w miejscu pracy manifestującej wtedy grupy zawodowej (również czerwień), dały pomysł do przyjęcia tego koloru, jako symbolu walki przeciw wyzyskowi robotników. Liczbę demonstrujących robotników w całym stanie Illinois policja oceniała w 1886 r. na ok. 610.000 osób.
Powyżej przedstawiono wersję oficjalną, przyjętą przez II Międzynarodówkę.
Inna wersja wypadków w Chicago wyglądała w ten sposób:
16 lutego 1886 wybuchł strajk robotników w fabryce maszyn rolniczych McCormick Harvesting Machine Company. Trwał do 3 maja, kiedy to do strajkujących przyłączyli się anarchiści (gł. imigranci z Niemiec), powodując gwałtowne zajścia w mieście, głównie na placu Haymarket. Interweniujący pod komendą kapitana Williama Warda policjanci usiłowali opanować tę manifestację. 4 maja 1886 w momencie, kiedy kapitan Ward z podniesioną dłonia, przemawiał do manifestantów, ktoś rzucił bomby na policjantów, zabijając ośmiu z nich (jeden zmarł na miejscu, siedmiu w szpitalu), a siedemdziesiąt osób ciężko raniąc.
Wielu świadków wskazało jako zamachowca Rudolpha Schnaubelta, został on jednak zwolniony z aresztu i wyjechał za granicę. Przed sądem natomiast postawiona została grupa ośmiu związkowców i anarchistów. 2 listopada 1887 Sąd Najwyższy skazał ich na karę śmierci, a wyrok został wykonany 11 listopada 1887 na czterech z nich (Albert Parsons, August Spies, George Engel i Adolph Fischer).
W Polsce święto obchodzone było po raz pierwszy w 1890 r. W czasie PRLu było jednym z ważniejszych świąt państwowych. Tego dnia odbywały się pochody pierwszomajowe, udział w których był często obowiązkowy lub premiowany możliwością zakupu atrakcyjnych towarów. Pochody były tak znienawidzone, że praktycznie zanikły po upadku PRL. Po roku 1989 manifestacje partii lewicowych i organizacji robotniczych są nadal organizowane każdego 1 maja. Często dochodzi podczas nich do starć demonstrantów z organizacjami skrajnej prawicy. W Kościele rzymskokatolickim, jako w opozycji do idei komunistycznych, obchodzony jest jako dzień Józefa Robotnika.
Święto było i jest nadal obchodzone również w całej Europie. W Ameryce Północnej (USA i Kanada) święto pracy – Labour Day obchodzone jest corocznie w pierwszy poniedziałek września. W Niemczech tradycyjnie w dzielnicy imigrantów Kreuzberg w Berlinie.
I tak to właśni było...