Cały mój świat...

Uzależniamy się. Uniezależniamy z czasem. Przyzwyczajamy się do wszystkiego. Przywiązujemy do ludzi i miejsc. Trudno rozstać się z ulubioną parą jeansów, jeszcze trudniej z ludźmi wokół których kręci się nasz świat. Dojrzewamy nie tylko do podejmowania decyzji, ale także do zapominania. Czy szybko się przyzwyczajamy? Zjada nas rutyna codziennych zajęć. Przywiązujemy się do sytuacji, stabilizacji, ludzi na wyciągnięcie ręki... Dla nas samych niektóre pozornie nieistotne decyzje mają wielkie znaczenie...

W ciszy łatwiej bić sie z myślami, porozrzucanymi po głowie jak rozerwane koraliki. I nawet jeżeli sił już braknie, zawsze są. Nie ucieknie sie przed problemami, krążącymi w głowie jak chmara dzikich pszczół... W ciszy jeszcze bardziej je słychać, a mimo to kocham ją...

Tymczasem los lubi wystawiać pewne kwestie na próbę.

Będzie albo dobrze, albo źle....

Wszystko jest jak zawsze kwestią czasu...

No i co dalej? jakoś tak nijak z naciskiem na dziwnie...