Deep as shit

Golden hour :D .

Skoro to jest photoblog, to oprócz wstawienia photo, trochę też pobloguję

__________________

Długo mnie tu nie było. Czuję, że od tego czasu zmieniłam się wewnętrznie. W jakiś sposób zdjęcie odzwieciedla to wszystko co się teraz dzieje. Skończyłam szkołę i poczułam się z tym dziwnie, nieswojo. Może troche smutku, ale raczej taka nicość. Nie dochodzi do mnie, że te 3 lata nauki były tylko po to, by przelć teraz swoją wiedzę w kilka egzaminów. Czy cel osiągnięty, każdy maturzysta dowie się w lipcu. Oprócz nauki, pozostają wspomnienia z ludźmi, do których się przywiązałam.A wspomnienia są i będą żywe. Jednak co z tego, że osiągamy cele, skoro największy sens ma wędrówka do nich, a nie ich osiągnięcie. Bo osiągniesz coś, a potem nie ma nic. Ale zrozumiałam, że takie jest życie. Teraz trzeba obrać kolejne cele i w ten sposób wszystko będzie się toczyć. W pewien sposób to jest bardzo optymistyczne. Wśród codziennej rutyny, dobrze że pojawili się tacy ludzie, dzięki którym mogłam się "obudzić". Żyjmy chwilą, a będzie dobrze, bo tworząc scenariusze w głowie nie skupiamy się na teraźniejszości. A przyszłość właśnie od niej zależy. I bierzmy ze sobą zawsze serce i rozum, bo te narządy się świetnie uzupełniają, a niektórzy czerpią tylko z serca, albo tylko z rozumu. I wtedy pojawiają się kłopoty... Chciałabym jeszcze tyle napisać, ale trochę zostawię dla siebie.

Adios!