Mury i przeszkody...

By przyjaźń mogła przetrwać trzeba dbać o nią bardziej, niż o każdą inną relację z ludźmi.

Kiedy coś zaczyna zgrzytać, należy problem wydobyć na światło dzienne i przede wszystkim nie tuszować pod pretekstem, że wszystko samo się ułoży... O tą relację naprawdę trzeba dbać, a jeżeli tego się nie robi, to stopniowo więdnie i nim się spostrzeżemy, są tylko wspomnienia, tego co było a już tym nie jest i małe szanse, na to by było jak dawniej. Nie warto się bać zadawać pytań przyjacielowi, czy okazywać gniew, kiedy przekroczył on pewne granice. Oczywiście bez przesady. Przyjaciel ma wady, jak każdy. Ponieważ jest to relacja z wyboru dlatego punkty sporne, najczęściej nie doprowadzają do katastrofy. Tak więc w imię przyjaźni mamy obowiązek powiedzieć co jest złe, wyrazić swoje niezadowolenie, a NIE zamykać się w sobie.

Może być tak, że jest się pierwszą osobą, która sygnalizuje przyjacielowi jego niedobre cechy charakteru. Może w ten sposób uczynisz go lepszym człowiekiem? Może on przyjąć źle Twoje uwagi i zechce zniknąć z Twojego życia, ale sam musisz ocenić czy warto podejmować to ryzyko...

uwiodla mnie przepasc jednego spojrzenia

;*