, Pamiętasz mnie jeszcze ? Tak , to ja - Twoja dawna miłość.Możliwe,że mnie nie poznałeś. Zmieniłam się.Zmieniłam się od tego czasu, gdy się rozstaliśmy nie tyle fizycznie co psychicznie. Owszem,zmieniłam lekko swój wygląd. Obcięłam moje długie włosy,które tak bardzo lubiłeś, bo zawsze gdy je czesałam przypominałam sobie o Tobie. O Twoim dotyku. Strasznie schudłam. Mówią,że gdy jest się zakochanym człowiek nie ma ochoty na jedzenie. Może to znaczy,że nadal Cię kocham ? Tego nie wiem. Stałam się zimną suką bez żadnych uczuć i ,mimo wszystko, nie żałuję tego. Straciłam wiele, mianowicie Ciebie - najważniejszego człowieka w tym moim chorym życiu, które nie oszczędza mnie od samego początku. Ale nasze rozstanie to nie tylko same straty. Zyskałam też pewność siebie, tą cholerną pewność siebie , której zawsze mi tak bardzo brakowało. Teraz , po tych paru miesiącach, wiem , że dam bez Ciebie radę. Jestem silną dziewczynką i zawdzięczam to przede wszystkim sobie. I wiesz, mimo wszystko, dziękuję Ci za to, że byłeś maleńką częścią mnie. Tych wydarzeń,które prawdopodobnie będę w przyszłości opowiadała moim wnukom. A na zakończenie dam im przestrogę, żeby nigdy nie żałowały, że poznały daną osobę. Bo nie można, nie powinno żałować się chwil , w których byliśmy w pełni lub chociaż na chwilkę szczęśliwi.''