L.

Cytaty z książki ' I wciąż ją kocham ' Osobiście uważam, że jesto to wspaniała książka, naprawdę. Tym którzy nie czytali to polecam : )

Prawdziwa miłość oznacza,że zależy ci na szczęściu drugiego człowieka bardziej niż na własnym, bez względu na to, przed jak bolesnymi wyborami stajesz.

Jeśli z czymś się borykasz, rozejrzyj się dookoła, a zobaczysz, że wszyscy ludzie z czymś się borykają i że dla nich jest to równie trudne, jak dla ciebie.

"Kocham Cię, i zamierzam dopilnować, byś wywiązał się z obietnicy, którą mi złożyłeś. Jeśli wrócisz, wyjdę za Ciebie. Jeśli nie dotrzymasz słowa, złamiesz mi serce."

"Nie składaj obietnic, jeśli nie jesteś pewny, czy zamierzasz ich dotrzymać."

Nasza historia składa się z trzech części: początku, środka i końca. I choć w ten sposób rozwija się każda historia, nadal nie mogę uwierzyć, że nasza nie będzie trwała wiecznie.

"Zastanawiam się nad tym wszystkim i jak zwykle wraca do mnie wspomnienie wspólnie spędzonego czasu. Cofam się pamięcią do chwili, kiedy się to zaczęło, ponieważ wspomnienia to jedyne, co mi pozostało."

" Dlaczego nie zadzwoniłaś?

 Nie mogłam.

 Ale dlaczego?

 Na sam dźwięk twojego głosu zmieniłabym zdanie."

"Tyle chciałabym Ci powiedzieć, ale nie bardzo wiem, od czego zacząć. Może od tego, że Cię kocham? Albo, że dni, które spędziłam z Tobą, były najszczęśliwszymi dniami w moim życiu? Lub że w tym krótkim czasie, od kiedy Cię poznałam, doszłam do przekonania, że jesteśmy jak te dwie połówki jabłka, stworzeni po to, aby być razem?"

Lu­bię ele­ment nies­podzian­ki, kiedy znaj­duję list w skrzyn­ce, i niecier­pli­we ocze­kiwa­nie, gdy szy­kuję się, by go ot­worzyć. Lu­bię to, że mogę go zab­rać ze sobą, by przeczy­tać w wol­nej chwi­li, że mogę op­rzeć się o drze­wo i czuć na twarzy łagod­ny po­wiew wiat­ru, gdy widzę two­je słowa na pa­pie­rze. Lu­bię wyob­rażać so­bie jak wyglądałeś, kiedy pi­sałeś te słowa: w co byłeś ub­ra­ny, two­je otocze­nie, w ja­ki sposób trzy­małeś długo­pis. Wiem, że to ba­nal­ne i za­pew­ne chy­bione, lecz wciąż wyob­rażam so­bie, że sie­dzisz w na­miocie przy pro­wizo­rycznym sto­liku, obok ciebie pa­li się lam­pa naf­to­wa, a na dworze hu­la wiatr. To znacznie bar­dziej ro­man­tyczne od czy­tania cze­goś na tym sa­mym kom­pu­terze, które­go używa się do ściąga­nia mu­zyki czy zbiera­nia ma­teriałów do re­fera­tu.

"Oczywiście obojgu nam pozostały wspomnienia, ale przekonałem się, że wspomnienia potrafią być ogromnie żywe."

Nie mogłam da­lej cię okłamy­wać. Kłam­stwo um­niej­szyłoby war­tość naszych przeżyć, a ja te­go nie chcę. 

Miałam wrażenie, że coś jest nie tak, że cze­goś mi bra­kuje. Do­piero gdy zo­baczyła, że nad­chodzisz plażą, zdałam so­bie sprawę, że bra­kowało mi ciebie