photoblog.pl
Załóż konto
Ważne!

Zdjęcie widoczne dla użytkowników posiadających konto PRO

Kup konto PRO
Ola :)
Dodane 22 WRZEŚNIA 2012 , exif
42
Dodano: 22 WRZEŚNIA 2012

Ola :)

Taki tam słodziak na dzień dobry :*

Nie wiem, o której będę poźniej , ale na pewno będzie notka muzyczna! :)

http://www.youtube.com/watch?v=wkMBOAtboN8&feature=related


chyba najbardziej niszczą mnie ci,którzy powinni być dla mnie podporą.


Ty i ja. Dwa od­mien­ne światy, które nig­dy nie po­win­ny się zderzyć.


nadchodzi wieczór, najgorszy moment kiedy nic nie jest po mojej myśli. zaglądam na Twój profil, zdjęcia pełne radości i te Twoje oczy, to co masz najpiękniejsze pod słońcem. czerwony krzyżyk w prawym górnym rogu. opuszczam głowę, kładę ją na klawiaturę, w tle piosenka która zawsze miała nam o sobie przypominać, tęsknię. cholernie tęsknię i każdego dnia czekam aż w końcu znowu się pojawisz i znowu zaczarujesz mnie swoim najpiękniejszymi niebieskimi ślepkami na świecie. tęsknię.


Pojedyncze zdarzenia warte wspomnień.


Ja­kiej słucham mu­zyki?
Czy od­po­wiedz słucham wszys­tkiego oz­nacza, że nie mam gus­tu?
Więc ja się wytłumaczę ....
Słucham mu­zyki po­ważnej ale tyl­ko w do­mu jak mam pew­ność,że nikt mi nie przeszkodzi.
Słucham bluesa al­bo jazzu gdy chcę od­począć.
Słucham rus­sian techno gdy się spieszę.
Słucham dis­co-po­lo gdy wygłupiam się z przy­jaciółmi.
Słucham hip-ho­pu gdy chcę naz­wać coś tak jak po­win­no się o tym mówić.
Słucham coun­try gdy jadę w długą trasę.
Słucham dis­co gdy ba­wię się na im­pre­zie.
Słucham poez­ji śpiewa­nej gdy chcę posłuchać o uczu­ciach.


Tęskno­ta i od­ległość przyb­liżają nas do siebie. Niech kiedyś ten smu­tek będzie dla nas miłym wspomnieniem.. / William Shakespeare


Jest całym moim światem,
który noszę głęboko w sercu. ;*


Nie widziałam bardziej żałosnego człowieka od Ciebie.


Moje spojrzenie powie Ci więcej o tęsknocie, niż jesteś w stanie sobie wyobrazić. Mogę opowiedzieć Ci o porannej kawie, pitej w samotności tuż obok łóżka trzymając w dłoniach filiżankę parzącą w dłonie. Moje oczy widziały dużo, zdecydowanie za dużo, a płakały często. Widziały jak z każdym dniem oddalasz się ode mnie coraz dalej. Bez Ciebie wszędzie jest tak pusto i niespokojnie. Niebo, w które kiedyś zerkaliśmy razem szepcząc o swoich uczuciach, przypomina mi ocean żalu. Nie zdążyliśmy się pożegnać, wyjaśnić, dotknąć po raz ostatni. Może powinnaś to zrobić trochę inaczej, nikogo nie zostawia się w taki sposób, nie przerywa się wieczności. Mimo to pogodziłem się z tym, że nasze pożegnanie miało czas i miejsce, chociaż wiedziałaś o tym tylko Ty. Przez ręce łzy mi przemykają, już nie nadążam ich zbierać. Coś we mnie chyba właśnie umarło. Boli mnie głowa, ciągle marznę i uciekam nie wiadomo gdzie. Pusta butelka po zimnej whiskey stoi na parapecie. W myślach wciąż błądzę po Twoim uśmiechu.


To samo gówno, inny dzień.


Tak, czasem mam problem i nikomu nic nie mówię,
czasem po prostu nie chce, lecz częściej nie umiem.


Zdeptana niewinność.


- Czy to nie miłe uczucie, wiedzieć, że gdzieś tam istnieje ktoś, kto jest nam przeznaczony i kogo kochamy już teraz, nawet o tym nie wiedząc ?


Zbieram na psychiatrę.


Wciąż błąkam się na ścieżkach miłości. Nie pot­ra­fię zna­leźć dru­giej połówki, a prze­cież wszys­cy mówią że kto szu­ka nie błądzi. 


Oglądając się w przeszłość po­tykam się o te­raźniej­szość, co powodu­je upa­dek w przyszłości.