Kołobrzeg...

Witam, witam... A więc tak po pierwszy to jest lepiej, dużo lepiej niz wczoraj i przedwczoraj, ale to nadal we mnie siedzi... No ale cóż trzeba żyć dalej, nie? Chciałam podziękować paru osobom, ale to na końcu... Skarbie... Dziękuję tobie z całego serca, że jesteś, że kochasz i że masz ochotę w to brnąć... Kocham Cię. No to moze teraz krótka historia tego zajebistego zdięcia u góry! A więc tak Kołobrzeg, 26.06-02.07.2007... Jak dobrze pamiętam zdięcie przedstawia niedziele. Ludzie: Od lewej Rafał - fajny ziom, niezłe jajca z nim były. Zawsze wesoły, niezbyt skryty chłopiec z temperamentem dzikim jak kot:) Kto wie o co chodzi niech nic nie mówi:) Ja - ubrana w tz. suknię slubną. Welon - fieranka z okna:) Mąż - Damian. Był naprawdę spoko. Elizo - nie mam ci za złe. I nie będę miała. Nie jego:) I ostatnia osoba - Kamil - koloniojny DJ. Ziomal jakich mało. Nienawidzi KKS-u ale hymn nam puścił:) Wogóle to dziex za oddanie płyt, ale to się wytnie:) O kołobrzegu - wspominam bardzo dobrze. No prawie. Gdyby nie jeden incydent to było byn naprawdę cudownie. Ale po co wspominać coś czego już nigdy nie będzie? Nie warto... Ale wspomnienia już na zawsze pozostaną w moin sercu... Wątpię czy coś co się już skończyło, wróci. W końcu z jednej połówki nie można stworzyć całości, prawda?? No właśnie:( Koniec przemówienia... Pozdrowienia dla: Filipa - za to że jest, że kocha i że wierzy:) Ali - za miło spędzony dzień z nią i za to że mnie wysłuchała i pomogła. Maliniaka - bo mnie wczoraj rozśmieszał - dziex brotcher:) Kasi - my friends:) Mam nadzieję, że płytkę poszukasz:) Julki - za GG:) Klaudii - za telefonik:) THX Kołobrzegowiczów - za odjechane wakacje:) Dziex ziomki:) I dla wszystkich którzy zasługują:) A nie wymieniłam imiennie:) :[damyrade]